Mike Downey jest producentem filmowym i aktywistą z Irlandii. W 2000 roku założył niezależną wytwórnię filmową Film and Music Entertainment (F&ME) z siedzibą w Dublinie i Londynie. Ma na koncie niemal sto filmów fabularnych.

W trakcie swojej stosunkowo krótkiej kariery producenta filmowego pracował z takimi twórcami, jak Peter Greenaway, Agnieszka Holland, Julien Temple, Paweł Pawlikowski, Calin Peter Netzer, Andrzej Jakimowski, Juraj Jakubisko, Friðrik Þór Friðriksson, Michel Franco i Stephen Daldry, a także z wieloma innymi reżyserami z całej Europy, Ameryki Południowej, Afryki i Indii.

Ostatnio realizował projekty ze słynnymi pisarzami, takimi jak James Ellroy i Thomas Keneally („Lista Schindlera”). Współpracował też z nieżyjącym już Günterem Grassem. Ponadto pracował z Colmem Tóibínem, scenarzystką „Idy” Rebekką Lenckiewicz, założycielem i dyrektorem generalnym grupy VICE Shanem Smithem oraz takimi reżyserami, jak Volker Schlöndorff, Mohsen Makhmalbaf i Oliver Hirschbiegel.

Produkcje Downeya odniosły wiele sukcesów komercyjnych oraz zdobyły ponad 250 nagród na największych festiwalach filmowych, w tym w Cannes, Berlinie, i Toronto, na festiwalu Sundance, a także w San Sebastian, Tokio i wielu innych.

Od niemal 20 lat producent jest członkiem zarządu Europejskiej Akademii Filmowej – przez sześć lat był wiceprzewodniczącym zarządu, a w 2020 roku objął funkcję jego przewodniczącego. Współpracował z byłym przewodniczącym Akademii Wimem Wendersem i obecną przewodniczącą Agnieszką Holland. W 2006 roku przyjęto go do Rady Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA), a w 2008 roku wybrano go do komisji filmowej BAFTA. Od 2020 roku ponownie zasiada w Radzie BAFTA. Mike Downey jest członkiem zarządu White Ribbon Alliance – światowej organizacji, której celem jest zmniejszenie śmiertelności okołoporodowej matek w krajach rozwijających się. Jest także współzałożycielem i członkiem zarządu fundacji International Coalition for Film Makers at Risk, która solidarnie wspiera będących w niebezpieczeństwie filmowców na całym świecie.

Był członkiem jury na ponad 20 międzynarodowych festiwalach filmowych na całym świecie, jak Festiwal Filmowy w Sarajewie, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rio de Janeiro, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Chociebużu, Warszawski Festiwal Filmowy, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Stambule, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Montrealu, Festiwal Filmowy w Motovun, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Sofii, Międzynarodowy Festiwal Filmowy Transilvania, Krakowski Festiwal Filmowy i Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Zagrzebiu. Na tym ostatnim w 2009 roku zorganizowano retrospektywę filmów jego wytwórni F&ME.

W 2014 roku Downey otrzymał tytuł Producenta Dekady na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Fort Lauderdale. Tym samym dołączył do poprzednich zdobywców tytułu – Eda Pressmana i Roberta Evansa. Na Festiwalu Filmowym w Pradze w 2015 roku uhonorowano go za pracę producencką. Ponadto w 2021 roku w Pradze otrzymał nagrodę Kristian Lifetime Achievement Award. Natomiast w 2023 roku w Reykjavíku islandzka branża filmowa, w uznaniu jego wkładu w kino międzynarodowe, przyznała mu nagrodę za całokształt twórczości.

W 2020 roku jego Alma Mater, Uniwersytet Warwick, przyznała mu doktorat honoris causa za całokształt twórczości i wkład w europejskie teatr i kino. Razem z zarządem Europejskiej Akademii Filmowej Downey wspomaga rozwój organizacji edukacyjnej Filmclub, która ma propagować ambitne kino w szkołach w całej Europie. Na początku 2022 roku Downey został członkiem Królewskiego Towarzystwa Wspierania Sztuki, Przedsiębiorczości i Handlu oraz Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. W 2017 roku przyjęto go do Asia Pacific Screen Academy po tym, jak wyprodukowany przez niego gruziński film „Macierzyństwo” otrzymał Nagrodę Różnorodności Kulturowej przyznawaną pod patronatem UNESCO.

Ostatnio producent pracował nad albańskim filmem „The Rise and Fall of Comrade Zylo”, którego był współscenarzystą, oraz filmem Agnieszki Holland „Zielona granica”, który obecnie jest na etapie postprodukcji. Biografia Kafki „Franz” w reżyserii Agnieszki Holland znajduje się z kolei na etapie preprodukcji. Zajmował się też postprodukcją takich filmów jak: „La Suprema” (Kolumbia), „Familiar” w reżyserii Calina Petera Netzera (Rumunia), „Hotel Pula” (Chorwacja), „Hidden People” (Słowenia), „The Song of the Goats” (Polska) i „Streetkids United” (Holandia). Obecnie pracuje nad filmami: „It All Ends Here” Rajka Grlića (Chorwacja), „LO-FI” (Turcja), „Gorki Resort” (Polska), „The Sun, The Moon, and the Eleven Stars” (Turcja) oraz „Lady D” (Albania), którego jest też scenarzystą. Razem z reżyserem Fatimirem Kocim pisze też scenariusz filmu „I Were a Boy” na motywach powieści Hakiego Stermilliego.

W październiku 2022 roku w Wielkiej Brytanii i Irlandii ukazała się debiutancka powieść Downeya pt. „Istria Gold”. Wydały ją MPress Media i Calm Productions. Na wrzesień przewidziano premierę chorwackiego wydania książki, a na październik – bułgarskiego. Natomiast tłumaczenia na macedoński i turecki ukażą się pod koniec roku. Powieść stanowi część trylogii „Three colours of Istria”. Druga część, „Istria Black”, ukaże w grudniu, a ostatnia, „Istria Blue”, w 2024 roku. Mike Downey spędza czerwiec 2023 roku w Domu Pisarza – byłym domu Ingmara Bergmana zarządzanym przez fundację i centrum jego imienia. Znajduje się on na Fårö, wyspie na Morzu Bałtyckim, na północny wschód od Gotlandii.

Najczęściej można go spotkać na Istrii, w Dublinie i na planie najnowszego filmu.

Wróć do listy członków panelu

Margherita Chiti to dystrybutorka w wytwórni Teodora, producentka w wytwórni Palomar i członkini Europejskiej Akademii Filmowej. W 2007 roku dołączyła do zespołu Sacher Distribuzione Nanniego Morettiego jako kierowniczka ds. dystrybucji. Jednocześnie pracowała jako asystentka ds. produkcji w wytwórniach Luigiego Musiniego i Roberta Cicutta On My Own i Cinemaundic. W 2012 roku Margherita objęła stanowisko kierowniczki ds. zakupów i sprzedaży telewizyjnej w Teodora Film Distribuzione. W 2021 roku zaczęła pracę dla Palomar Produzioni jako kierowniczka ds. produkcji i spraw międzynarodowych odpowiedzialna za kino i telewizję. Od ponad 10 lat pracuje jako ekspertka w unijnej agencji „Kreatywna Europa”, gdzie zajmuje się produkcją, dystrybucją i dostępem do programów finansowania. W kwietniu 2018 roku współzałożyła włoski oddział stowarzyszenia Women in Film, TV & Media. Od tego czasu zasiada w jego zarządzie.

Wróć do listy członków panelu

Po ukończeniu studiów Margje de Koning przez 12 lat reżyserowała filmy dokumentalne dla różnych nadawców.

Prowadziła też zajęcia z filmu dokumentalnego na Uniwersytecie Amsterdamskim.

W sierpniu 2004 roku de Koning została redaktorką prowadzącą serii 52-minutowych filmów dokumentalnych. Były to kreatywne produkcje poświęcone współczesnym kwestiom społecznym, społeczno-kulturowym i moralnym, w centrum zainteresowania stawiające człowieka. Skupiono się w nich na Holandii, ale poruszano też problemy innych zakątków świata. W styczniu 2005 roku Margje de Koning stanęła na czele wydziału telewizji holenderskiego nadawcy publicznego IKON. W styczniu 2012 roku została tam dyrektorką programową ds. telewizji, radia i nowych mediów. W styczniu 2016 roku IKON połączono z innym nadawcą publicznym, EO. Margje de Koning została wówczas dyrektorką ds. filmów dokumentalnych w EOdocs. We wrześniu 2019 roku odeszła z telewizji publicznej, aby objąć stanowisko dyrektorki artystycznej festiwalu filmowego Movies that Matter.

Wróć do listy członków panelu

Marta Fernandes od sierpnia 2008 roku jest dyrektorką ds. dystrybucji i zakupów w Midas Filmes. Ponadto współtworzy repertuar Cinema Ideal, kina wyremontowanego i ponownie otwartego przez Midas II Cinemas w 2014 roku. Odpowiada też za kontakt kina z prasą i prowadzi jego media społecznościowe.

Od ponad 20 lat zajmuje się dystrybucją filmów. Na początku pracowała dla Atalanta/Medeia Filmes, gdzie stworzyła strategie komunikacyjne i promocyjne dla ponad 200 premier kinowych. Opracowała też program kilku wydarzeń, debat i festiwali zorganizowanych przez kina Medeia, jak również festiwalu filmowego IndieLisboa, którego była producentką wykonawczą. Zanim zaczęła pracę w branży filmowej, pracowała jako dziennikarka. Była również członkinią zespołu badawczego centrum monitorowania komunikacji Obercom, dla którego opracowała lub pomogła opracować kilka sprawozdań o sytuacji w Europie. Ukończyła medioznawstwo na Universidade Nova de Lisboa, a także studia magisterskie z zakresu filmoznawstwa. Posiada świadectwo ukończenia studiów podyplomowych z zarządzania kulturą oraz nowych dyskursów i kultur („Od krytyków po sztukę”).

Wróć do listy członków panelu

21-letni Axel Fjellman studiuje politologię i stosunki międzynarodowe z językiem chińskim na University College w Dublinie. Jego rodzice pochodzą z Włoch i Szwecji. Fjellman urodził się i dorastał w Brukseli. W sierpniu 2023 roku rozpocznie naukę w European Film College w Danii. Jego przygoda z kinem zaczęła się na festiwalu filmowym w Wenecji, w którym brał udział w ramach projektu „27 razy kino”. W grudniu 2022 roku wziął udział w ceremonii wręczenia Europejskich Nagród Filmowych w Reykjavíku. Przeprowadził wówczas wywiady z osobami nominowanymi do Nagrody Publiczności LUX w tamtym roku i w poprzednich latach, w tym z jej laureatami (m.in. z Lukasem Dhontem, Rubenem Östlundem i Jasmiłą Žbanić). W lutym 2023 roku pracował przy obsłudze festiwalu filmowego w Berlinie.

Wróć do listy członków panelu

Priscilla Gessati studiowała język rosyjski w Państwowym Instytucie Języków i Cywilizacji Orientalnych oraz uzyskała dyplom magistra w zakresie polityki kulturalnej w Instytucie Studiów Europejskich Uniwersytetu Paris 8. Pracowała w Europa Cinemas, gdzie odpowiadała za badania i za przegląd repertuaru europejskiego, a potem w centrum kinematograficznym Forum des Images w Paryżu. Tworzyła też repertuar Ciné Lumière dla Instytutu Francuskiego w Wielkiej Brytanii oraz pracowała przy organizacji piątej edycji festiwalu seriali Totally Serialized. Jest głęboko zaangażowana działania na rzecz zachowania kina artystycznego i różnorodności artystycznej, a także w układanie repertuaru. Zajmowała się dystrybucją i działalnością wydawniczą w Potemkine Films. Następnie objęła kierownictwo historycznego kina Le Balzac na Polach Elizejskich. Razem z Joëlem Chapronem napisała „Zasady i mechanizmy finansowania kina francuskiego” oraz „Regulacje i praktyki dotyczące eksploatacji filmowej”, książki początkowo przeznaczone na rynek rosyjski. Niedawno rozpoczęła pracę w paryskim l’Entrepôt – innowacyjnym miejscu, łączącym w sobie kino, salę koncertową, galerię artystyczną, restaurację i bar.

Wróć do listy członków panelu

Denis Iwanow wyprodukował 8 filmów fabularnych i ponad 40 filmów krótkometrażowych. Jego film „Plemię” w reżyserii Myrosława Słaboszpyckiego nagrodzono w 2014 roku Grand Prix na festiwalu w Cannes w sekcji „Międzynarodowy Tydzień Krytyki” i sprzedano do ponad 40 krajów. W 2018 roku film „Donbas” wyróżniono nagrodą za reżyserię w sekcji „Un Certain Regard” festiwalu w Cannes. „Nosorożec” z 2021 roku w reżyserii Ołeha Sencowa i „107 matek” w reżyserii Petera Kerekesa zaprezentowano w oficjalnej selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji.

Wróć do listy członków panelu

One World to prawdopodobnie największy na świecie festiwal filmów dokumentalnych o prawach człowieka. Odbywa się w Pradze i ponad 30 innych czeskich miastach. Na festiwalu wyświetlane są filmy dokumentalne poświęcone tematyce praw człowieka oraz problemom społecznym, politycznym, środowiskowym i medialnym. Organizowane są też sesje pytań i odpowiedzi, debaty panelowe, wydarzenia z wykorzystaniem rzeczywistości wirtualnej, projekty społeczne, projekcje filmowe dla szkół oraz platforma East Doc dla branży filmowej. One World dystrybuuje filmy dokumentalne, udziela wsparcia nowym festiwalom (np. festiwalom w Nikaragui, Kostaryce, Hongkongu), skupia się na potrzebach osób z niepełnosprawnościami i organizuje brukselską edycję festiwalu.

Wróć do listy członków panelu

Katarzyna Orysiak-Marrison jest związana z Gutek Film od 2013 roku. Organizuje i nadzoruje premiery filmów, przy czym jest odpowiedzialna za wszystkie etapy tego procesu – ustala i wykonuje budżet, zajmuje się dystrybucją i promocją oraz tworzy strategie PR dla każdego filmu. Zrealizowała ponad 100 udanych premier filmowych („Parasite” Bonga Joon-ho, „Dom, który zbudował Jack” Larsa von Triera, „Portret kobiety w ogniu” Céline Sciammy, „Toni Erdmann” Maren Ade, „Drive My Car” Ryûsuke Hamaguchiego, „Matki równoległe” Pedra Almodóvara, „C'mon C'mon” Mike’a Millsa i „W trójkącie” Rubena Östlunda i wiele innych). Urodziła się w 1982 roku. Od 17 lat pracuje w branży filmowej – obecnie specjalizuje się w strategii promocji i dystrybucji. Na początku współpracowała z Warszawskim Festiwalem Filmowym, gdzie kierowała działem ds. gości. Następnie zajęła się dystrybucją kinową – podjęła pracę w warszawskiej firmie dystrybucyjnej Mañana, która specjalizuje się w produkcjach z Ameryki Łacińskiej, Azji i Afryki. Opracowała strategie promocyjne dla licznych nagrodzonych filmów, a także repertuar wielu imprez tematycznych, takich jak Tydzień Kina Hiszpańskiego, Międzynarodowy Festiwal Filmów Młodego Widza Ale Kino! oraz Festiwal Filmów Latynoamerykańskich. W 2022 roku Orysiak-Marrison stworzyła nowy festiwal Konfrontacje Filmowe dla firmy Gutek Film. Podczas festiwalu odbyły się premiery i projekcje starannie wybranych nowości filmowych. Wyświetlono je w 24 kinach studyjnych w 18 polskich miastach. Katarzyna głęboko wierzy w potencjał kina artystycznego i od kilku lat szuka nowych sposobów promowania premier kinowych. Łączy wypróbowane i sprawdzone metody – współpracę z markami, instytucjami, osobami i imprezami kinowymi – z nowoczesnym, analitycznym i opartym na danych podejściem.

Wróć do listy członków panelu

Joan Sala ukończył studia z zakresu komunikacji audiowizualnej oraz wiedzy o reklamie. Od 2008 roku pracuje dla platformy streamingowej Filmin. Obecnie jest jej redaktorem zarządzającym, współkieruje działem zakupów i układa repertuar. W 2010 roku Sala pełnił funkcję zastępcy dyrektora nowego festiwalu Atlántida Mallorca Film Fest. Odpowiadał też repertuar tej imprezy. Od 2020 roku Sala układa repertuar Iberoamerykańskiego Festiwalu Filmowego Huelva. Ponadto pracuje jako łowca talentów dla Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Gijón. Wykłada też na kilku uniwersytetach i w szkołach filmowych.

Wróć do listy członków panelu

Saulė Savanevičiūtė jest litewską ambasadorką Nagrody Publiczności LUX i inicjatywy „27 razy kino”. Studiuje filozofię na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie łączy swoją perspektywę filozoficzną z teorią sztuk wizualnych, filozofią kina i teoriami feministycznymi. Angażuje się w wiele interdyscyplinarnych praktyk artystycznych i osobistych projektów. Pracuje też dla międzynarodowych festiwali kulturalnych i instytucji sztuki współczesnej. Wszytko to sprawiło, że zacieśniła współpracę ze światem kina. Od kiedy zaangażowała się w projekt „27 razy kino”, Savanevičiūtė bierze udział w różnych festiwalach filmowych. Regularnie współpracuje z Giornate degli Autori (Wenecja, Włochy), festiwalem Kino Pavasaris (Wilno, Litwa) i Międzynarodowym Festiwalem Filmowym w Reykjavíku (Islandia).

Wróć do listy członków panelu

Claudia Tronnier jest absolwentką religioznawstwa komparatywnego, nowej literatury niemieckiej, indologii i medioznawstwa na Uniwersytecie w Marburgu (Niemcy). W latach 80. pisała artykuły o filmach dla różnych redakcji. W 1990 roku rozpoczęła współpracę z oddziałem niemieckiego nadawcy publicznego ZDF w Mainz jako freelancerka. Dołączyła tam do działu talentów „Das kleine Fernsehspiel” jako redaktorka zlecająca filmy fabularne, filmy dokumentalne i różnego rodzaju projekty eksperymentalne. W 2008 roku została szefową działu „Das kleine Fernsehspiel”. Zleciła realizację wielu krajowych i międzynarodowych koprodukcji dla ZDF – w tym filmów, których twórcy mają korzenie turecko-niemieckie lub wywodzą się z innych środowisk migracyjnych. Stworzyła program wspierania filmowczyń. Jest też jedną z twórczyń nagrody dla reżyserek SI STAR. Od 1 stycznia 2021 roku jest dyrektorką działu ds. kina, telewizji i seriali w ARTE GEIE. Bierze też udział w konferencjach programowych oraz odpowiada za selekcję i wkomponowywanie w ramówkę wszystkich programów fabularnych na platformie Arte i w telewizji Arte TV

Wróć do listy członków panelu

Amitabh Vardhan posiada szerokie doświadczenie zawodowe. Zdobywał je w wielu krajach, w tym w Indiach, Stanach Zjednoczonych, Bułgarii, Rumunii, Serbii, Wielkiej Brytanii i Macedonii. Ma duże doświadczenie w stymulowaniu wzrostu przedsiębiorstw w takich sektorach jak rozrywka, towary konsumpcyjne, usługi, hotelarstwo i nieruchomości. Jego firmy rozwijają się dzięki innowacjom, ekspansji i nowym partnerstwom. Zbudował duże interdyscyplinarne zespoły i kierował nimi, aby osiągnąć cele organizacji. Zawarł wzajemnie korzystne sojusze strategiczne z różnymi zainteresowanymi stronami, a także opracował skuteczne strategie marketingowe, dzięki którym wzrosła świadomość i popularność jego marek. Od 2010 roku Amitabh jest dyrektorem i prezesem Cine Grand DV. Wcześniej, od 2003 roku, był prezesem PVR Cinemas – największej sieci kin w Indiach.

Wróć do listy członków panelu

Holender Matthijs Wouter Knol od 2021 roku jest prezesem zarządu i dyrektorem Europejskiej Akademii Filmowej. Odpowiada za zarządzanie wykonawcze, wizję i wszystkie związane z tym planowanie obecnych i przyszłych działań Akademii. Podlegają mu m.in. projekty dotyczące rozszerzania zakresu odbiorców oraz edukacji filmowej w ramach Miesiąca Filmu Europejskiego i Europejskich Nagród Filmowych.

Wróć do listy członków panelu

Maria Silvia Gatta od 2003 roku zajmuje się programem MEDIA Komisji Europejskiej. Odpowiada za ocenę i wspieranie dystrybucji projektów.

Po powrocie z zagranicy od 2019 roku nadzoruje realizację programu „Kreatywna Europa – MEDIA” na lata 2021–2027 i pracuje nad europejską polityką dziedzictwa filmowego.

Wróć do listy członków panelu

Fatima Djoumer dołączyła do zespołu Europa Cinemas w 1993 roku, gdzie objęła stanowisko dyrektorki ds. stosunków międzynarodowych i wydarzeń. Organizuje konferencje branżowe, programy na rzecz budowania publiczności i laboratoria innowacji. Pracuje również nad stworzeniem znaku „Europa Cinemas”. Europa Cinemas to sieć kin, która pomaga rozpowszechniać filmy europejskie poza ich krajem pochodzenia i działa na rzecz budowania publiczności. Jednym z jej głównych zadań jest propagowanie kina europejskiego wśród młodych widzów.

Sieć liczy 1216 kin (3131 sal kinowych) w 738 miastach w 43 krajach.

Wróć do listy członków panelu