Michael Downey is een Ierse filmproducent en activist. In 2000 richtte hij het onafhankelijke productiehuis Film and Music Entertainment (F&ME) op, met vestigingen in Dublin en Londen. Tot op heden heeft hij meegewerkt aan meer dan honderd speelfilms.

In zijn relatief korte carrière als filmproducent heeft hij samengewerkt met grote namen als Peter Greenaway, Agnieszka Holland, Julien Temple, Pawel Pawlikowski, Calin Peter Netzer, Andrzej Jakimowski, Juraj Jakubisko, Friðrik Þór Friðriksson, Michel Franco en Stephen Daldry, en met talloze andere regisseurs uit heel Europa, Zuid-Amerika, Afrika en India.

Zijn recente werk als filmmaker telt ook projecten in samenwerking met legendarische schrijvers als James Ellroy, wijlen Günter Grass en Thomas Keneally (Schindler’s List). Ook heeft hij samengewerkt met Colm Tóibín, Rebecca Lenckiewicz, scenarist van Ida, Shane Smith, de oprichter en CEO van VICE Group, en verschillende regisseurs als Volker Schlöndorff, Mohsen Makhmalbaf en Oliver Hirschbiegel.

Mike heeft niet alleen talloze kassuccessen op zijn naam staan, maar zijn producties zijn ook bekroond met meer dan 250 prijzen, onder meer van de meeste grote filmfestivals, zoals Cannes, Berlijn, Toronto, Sundance, San Sebastián, Tokio en nog vele andere.

Downey is al bijna twintig jaar bestuurslid van de European Film Academy. Na zes jaar vicevoorzitter te zijn geweest, werd hij in 2020 voorzitter. In die hoedanigheid heeft hij naast voormalig president Wim Wenders en de huidige president Agnieszka Holland gewerkt. In 2006 werd hij verkozen tot raadslid van de British Academy of Film and Television Arts (BAFTA), en in 2008 tot lid van de BAFTA-filmcommissie. In 2020 werd hij opnieuw raadslid van BAFTA. Daarnaast is Downey trustbeheerder van de White Ribbon Alliance, een belangrijke mondiale organisatie die gericht is op het terugdringen van moedersterfte in ontwikkelingslanden. Hij is ook medeoprichter en bestuurslid van de International Coalition for Filmmakers at Risk (ICFR), een liefdadigheidsinstelling die overal ter wereld in de bres springt en solidariteitsacties opzet voor filmmakers die gevaar lopen.

Hij maakte deel uit van meer dan twintig internationale jury’s op filmfestivals in de hele wereld, waaronder het filmfestival van Sarajevo, het internationaal filmfestival van Rio de Janeiro, het internationaal filmfestival van Cottbus, het internationaal filmfestival van Warschau, het filmfestival van Istanbul, het internationaal filmfestival van Montreal, het filmfestival van Motovun, het internationaal filmfestival van Sofia, het internationaal filmfestival van Transsylvanië, het internationaal filmfestival van Krakau en het internationaal filmfestival van Zagreb, waar in 2009 een retrospectief werd gehouden van zijn werk bij F&ME.

In 2014 werd hij op het internationaal filmfestival van Fort Lauderdale uitgeroepen tot producent van het decennium, waardoor zijn naam nu prijkt naast die van de twee vorige winnaars, Ed Pressman en Robert Evans. Ook werd tijdens het Filmfestival van Praag in 2015 hulde gebracht aan zijn werk als producent. Bovendien nam hij in 2021 in Praag de Kristian Lifetime Achievement Award in ontvangst en kreeg hij in 2023 van de IJslandse filmindustrie in Reykjavik de allereerste oeuvreprijs voor zijn bijdrage aan de internationale filmkunst.

In 2020 ontving hij voor zijn levenswerk en zijn bijdrage aan de Europese theater- en filmkunst een eredoctoraat in de letteren van Warwick University, waar hij zelf was afgestudeerd. Als voorzitter van de European Film Academy ondersteunt hij samen met de raad van bestuur de oprichting van een educatieve organisatie, de European Film Club, die tot doel heeft kwaliteitscinema naar scholen in heel Europa te brengen.

Begin 2022 kreeg Mike het verzoek om lid te worden van de Royal Society of Arts, en om te worden geïntroduceerd bij de Amerikaanse Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS). In 2017 sloot hij zich aan bij de Asia Pacific Screen Academy, nadat hij hun door Unesco gesteunde Cultural Diversity Award had gewonnen voor de Georgische film Dede.

Zijn recentste filmproducties omvatten de Albanese film The Rise and Fall of Comrade Zylo, waarvoor hij ook meewerkte aan het scenario, en The Green Border van Agnieszka Holland, die nu in de postproductiefase zit. Daarnaast werkt hij aan een filmbiografie over Kafka, Franz, die zich in de preproductiefase bevindt. Andere films die in de postproductiefase zitten en waar hij aan heeft gewerkt, zijn onder meer La Suprema (Colombia), Familiar van Calin Peter Netzer (Roemenië), Hotel Pula (Kroatië), Hidden People (Slovenië), The Song of the Goats (Polen) en Streetkids United (Nederland). Momenteel worden de volgende films voorbereid: It All Ends Here van Rajko Grlić (Kroatië), LO-FI (Turkije), Gorki Resort (Polen), The Sun, The Moon, and the Eleven Stars (Turkije), en Lady D (Albanië), waarvoor hij ook meewerkte aan het script. Mike werkt nu aan het script van If I Were a Boy. Voor deze verfilming van de roman van Haki Stermilli werkt hij samen met de regisseur Fatmir Koci.

Zijn debuutroman, Istria Gold, werd in oktober 2022 in het Verenigd Koninkrijk en Ierland gepubliceerd door MPress Media/Calm Productions. Het boek verschijnt in september in Kroatië, in oktober in Bulgarije, en later dit jaar in Noord-Macedonië en Turkije. Het vervolg, Istria Black, zal in december verschijnen. Het is het tweede deel van de trilogie THREE COLOURS ISTRIA. Het laatste deel, Istria Blue, volgt in 2024. In juni 2023 is hij “writer-in-residence” bij de Ingmar Bergman Foundation and het Bergman Center in Bergmans oude huis op Fårö, het eiland in de Oostzee ten noordoosten van Gotland.

Hij brengt afwisselend tijd door in Istrië, Dublin en de plek waar hij op dat moment aan zijn laatste film werkt.

Terug naar het paneloverzicht

Margherita Chiti is distributeur bij Teodora, producent bij Palomar en lid van de European Film Academy. In 2007 begon ze haar carrière als hoofd distributie bij het door Nanni Moretti opgerichte Sacher Distribuzione. Ze werkte toen ook als productieassistent voor de productiebedrijven van Luigi Musini en Roberto Cicutto, On My Own en Cinemaundici. In 2012 ging Margherita aan de slag bij Teodora Film Distribuzione als hoofd aankoopbeleid en tv-verkoop. In 2021 werd ze bij Palomar Produzioni hoofd internationale producties en zaken voor film en tv. Daarnaast is ze al meer dan tien jaar werkzaam als deskundige voor het EU-programma Creatief Europa op het gebied van productie, distributie en financieringsregelingen voor de toegang tot verschillende markten. In april 2018 heeft ze Women in Film, TV & Media Italia mede opgericht en sindsdien is ze er ook bestuurslid.

Terug naar het paneloverzicht

Na haar studie heeft Margje de Koning twaalf jaar lang documentaires geregisseerd voor verschillende omroepen.

Ze werkte ook als docent bij de opleiding Media en Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam, waar ze college gaf over documentaires.

In augustus 2004 werd Margje de Koning opdrachtgevende redacteur voor een reeks documentaires van 52 minuten. Zo (co)produceerde ze 52 minuten durende creatieve documentaires over hedendaagse sociale, socioculturele en morele kwesties vanuit een sterke humaninterestbenadering. Daarin lag de nadruk vooral op Nederlandse kwesties, maar ook wereldwijde vraagstukken kwamen aan bod. De Koning was sinds januari 2005 hoofd van de afdeling televisie van de publieke omroep IKON en in januari 2012 werd ze hoofd programmering van de afdeling tv, radio en nieuwe media bij IKON. In januari 2016 ging IKON op in de Evangelische Omroep (EO) en werd Margje hoofd van de afdeling documentaires bij EOdocs. In september 2019 heeft ze daar haar functie neergelegd om de nieuwe artistiek directeur te worden van het Movies That Matter Film Festival.

Terug naar het paneloverzicht

Marta Fernandes is sinds augustus 2008 hoofd distributie en aankoopbeleid bij Midas Filmes. Daarnaast is ze lid van het programmeringsteam en verantwoordelijk voor de pers en sociale media bij Cinema Ideal, de bioscoop die in 2014 door Midas II Cinemas werd gerenoveerd en heropend.

Ze is al meer dan twintig jaar actief in filmdistributie. Haar carrière in de filmwereld begon bij Atalanta/Medeia Filmes, waar ze verantwoordelijk was voor de communicatie- en marketingstrategieën voor meer dan 200 nieuwe films en voor verschillende programma’s, debatten en festivals georganiseerd door Medeia Cinemas. Daarnaast heeft ze als uitvoerend producent gewerkt voor het IndieLisboa Film Festival. Voordat Marta Fernandes de filmwereld betrad, werkte ze als journalist en was ze lid van het onderzoeksteam van het communicatieobservatorium OberCom. Daar was ze als auteur en medeauteur betrokken bij verschillende Europese verslagen. Fernandes studeerde mediastudies aan de Nieuwe Universiteit van Lissabon (NOVA) en behaalde er ook een master Filmstudies. Tijdens haar postuniversitaire studie heeft ze zich toegelegd op cultuurmanagement en opkomende denkstromingen en culturen – van kritiek tot kunst.

Terug naar het paneloverzicht

Axel Fjellman (21) studeert politicologie, internationale betrekkingen en Chinees aan het University College Dublin. Hij is half Italiaans, half Zweeds, maar geboren en getogen in Brussel. Vanaf augustus 2023 zal hij studeren aan het European Film College in Denemarken. Dankzij het project 27 Times Cinema op het Filmfestival van Venetië raakte hij sterk betrokken bij de filmkunst. In december 2022 woonde hij de ceremonie van de European Film Awards in Reykjavik bij. Daar interviewde hij zowel voormalige als huidige genomineerden van en winnaars voor de LUX-publieksprijs, zoals Lukas Dhont, Ruben Östlund en Jasmila Žbanić. In februari 2023 werkte hij bij het filmfestival van Berlijn als Kinobetreuer.

Terug naar het paneloverzicht

Priscilla Gessati studeerde Russisch aan het Institut National des Langues et Civilisations Orientales (Inalco) en behaalde een master in cultuurpolitiek aan het Instituut voor Europese Studies van de universiteit Paris 8. Vervolgens ging ze aan de slag bij Europa Cinemas, waar ze verantwoordelijk was voor studies en de netwerkreview van het Europese programma, en daarna bij het Forum des Images, een gemeentelijk filmcentrum in Parijs. Ze werkte ook mee aan de programmering van Ciné Lumière voor het Institut français in het Verenigd Koninkrijk en aan de productie van de vijfde editie van Totally Serialized, een festival voor tv-series. Gessati zet zich met hart en ziel in voor het programmeren en beschermen van arthousefilms en diversiteit, en vanuit dat oogpunt coördineerde zij de distributie en publicaties bij Potemkine Films. Daarna werd ze verantwoordelijk voor het beheer van Le Balzac, een historische bioscoop aan de Champs Élyseés. Samen met Joël Chapron schreef ze Principles and Mechanisms of Financing French Cinema en Regulation and Practices of Cinematographic Exploitation, die aanvankelijk waren bedoeld voor de Russische markt. Priscilla Gessati is onlangs aan de slag gegaan voor l’Entrepôt in Parijs, een atypische ruimte met daarin een bioscoop, een concertzaal, een galerie, een restaurant en een bar.

Terug naar het paneloverzicht

Als producent heeft Denis Ivanov acht speelfilms en meer dan veertig korte films op zijn naam staan. Zijn film The Tribe, die werd geregisseerd door Myroslav Slaboshpitskiy, won in 2014 de grote prijs van de Semaine de la Critique van Cannes en werd in meer dan veertig landen vertoond. In 2018 won de film Donbas van de regisseur Sergei Loznitsa in Cannes de prijs voor beste regisseur in de categorie Un Certain Regard. Zijn recente werken Rhino, geregisseerd door Oleh Sentsov (2021), en 107 Mothers, van Peter Kerekes, gingen tijdens het internationaal filmfestival van Venetië in première als onderdeel van de officiële selectie.

Terug naar het paneloverzicht

One World wordt gezien als het grootste filmfestival voor documentaires over de mensenrechten ter wereld. Het vindt plaats in Praag en meer dan dertig Tsjechische steden. Op het festival worden documentaires getoond over de mensenrechten en over sociale, politieke, milieu- en mediakwesties. Daarnaast zijn er vraag- en antwoordsessies, paneldiscussies, VR-evenementen, projecten met een sociale impact, screenings voor scholen en het East Doc Platform voor de filmindustrie. One World distribueert documentaires, ondersteunt nieuwe festivals, bijvoorbeeld in Nicaragua, Costa Rica en Hongkong, richt zich op mensen met een handicap en organiseert een editie van One World in Brussel.

Terug naar het paneloverzicht

Katarzyna werkt sinds 2013 bij Gutek Film, waar ze verantwoordelijk is voor het ontwerp van en het toezicht op het hele proces rond het uitbrengen van de films van het bedrijf. Ze stelt de begroting vast en voert deze uit, en is verantwoordelijk voor de algemene distributie, marketing en pr-strategieën voor iedere film die uitkomt. Ze heeft meer dan honderd succesvolle filmcampagnes geleid, onder meer voor Parasite van Bong Joon-ho, The House That Jack Built van Lars von Trier, Portrait of a Lady on Fire van Céline Sciamma, Toni Erdmann van Maren Ade, Drive My Car van Ryusuke Hamaguchi, Parallel Mothers van Pedro Almodóvar, C’mon C’mon van Mike Mills en Triangle of Sadnessvan Ruben Östlund. Orysiak-Marrison werd geboren in 1982 en is al 17 jaar in de filmindustrie actief. Op dit moment is haar specialisatie marketing- en distributiestrategie. Ze begon haar carrière bij het Filmfestival van Warschau als hoofd klantenservice, en richtte zich later op de distributie van films in de bioscoop bij Mañana, een distributeur in Warschau met een specialisatie in Latijns-Amerikaanse, Aziatische en Afrikaanse films. Katarzyna was verantwoordelijk voor de marketingstrategieën van talrijke winnende films, de programmering en productie van een reeks gespecialiseerde evenementen zoals Spanish Cinema Week, het Ale Kino World Film Festival en het Latin American Film Festival. In 2022 richtte ze een nieuw festival op voor Gutek Film, namelijk Konfrontacje Filmowe, filmconfrontaties. Tijdens het festival ging een exclusieve selectie van de interessantste films van het aankomende seizoen in première. Ze werden vertoond in 24 arthousebioscopen in 18 steden in heel Polen. Katarzyna gelooft sterk in arthousefilms. De afgelopen jaren is ze op zoek geweest naar nieuwe manieren om reclame te maken voor films die worden uitgebracht in de bioscoop. Daarvoor combineert ze methoden die zich al bewezen hebben, zoals de samenwerking met merken, instellingen en personen, en speciale bioscoopevenementen, met een moderne, analytische en op gegevens gebaseerde aanpak.

Terug naar het paneloverzicht

Joan Sala heeft audiovisuele communicatie en reclame gestudeerd. Hij werkt sinds 2008 bij het VOD-platform Filmin en momenteel bekleedt hij daar de functie van medeverantwoordelijke voor het aankoopbeleid, programmator en hoofdredacteur. In 2010 was Joan adjunct-directeur en programmator van het nieuwe festival van Filmin, het Atlántida Mallorca Film Fest. Sinds 2020 is Joan Sala ook programmator voor het Ibero-Amerikaanse Filmfestival van Huelva en werkt hij als scout voor het internationaal filmfestival van Gijón. Daarnaast doceert hij aan verschillende universiteiten en filmscholen.

Terug naar het paneloverzicht

Saulė Savanevičiūtė is een Litouwse ambassadeur voor de LUX-publieksprijs en 27 Times Cinema. Ze volgt een bachelor filosofie aan de Universiteit van Vilnius, waar ze haar filosofische opvattingen combineert met de vakgebieden beeldtheorie, filmfilosofie en feministische theorie. Ze houdt zich op een intiemere manier met de filmwereld bezig dankzij haar brede, interdisciplinaire en kunstzinnige manier van werken en persoonlijke projecten, en haar werkervaring bij internationale cultuurfestivals en hedendaagse kunstinstellingen. Sinds ze deelneemt aan het 27 Times Cinema-project heeft Saulė ook bij andere filmfestivals ervaring opgedaan, waaronder een lopende samenwerking met Giornate degli Autori (Venetië, Italië), Kino Pavasaris (Vilnius, Litouwen) en het internationaal filmfestival van Reykjavik (Reykjavik, IJsland).

Terug naar het paneloverzicht

Claudia Tronnier studeerde vergelijkende godsdienstwetenschappen, nieuwe Duitse literatuur, indologie en mediawetenschappen in Marburg, Duitsland. In de jaren 1980 schreef ze voor verschillende media over de filmkunst, voordat ze in 1990 in Mainz aan de slag ging als freelancer voor de publieke omroep Zweites Deutsches Fernsehen (ZDF). Daar werkte ze op de talentafdeling van Das kleine Fernsehspiel als opdrachtgevende redacteur voor speelfilms, documentaires en verschillende experimentele formats. In 2008 kreeg ze de leiding over Das kleine Fernsehspiel. In haar tijd bij ZDF gaf ze opdracht tot een groot aantal binnenlandse en internationale coproducties, waaronder meerdere films van Turks-Duitse filmmakers en filmmakers met een andere buitenlandse achtergrond. Ze heeft een programma opgezet om vrouwelijke filmmakers te ondersteunen en is medeoprichter van SI STAR, een prijs voor vrouwelijke regisseurs. Sinds 1 januari 2021 is ze hoofd film, televisie en series bij ARTE GEIE. Daarnaast is ze lid van de programmaconferentie en is ze verantwoordelijk voor de coördinatie, selectie en programmering van alle fictieprogramma’s die te zien zijn op ARTE en ARTE TV.

Terug naar het paneloverzicht

De professionele achtergrond van Amitabh Vardhan is divers. Hij deed ervaring op in meerdere landen, waaronder India, de VS, Bulgarije, Roemenië, Servië, het VK, en Noord-Macedonië. Vardhan heeft een sterke staat van dienst als het erom gaat bedrijfsgroei te stimuleren door middel van innovatie, expansie, en nieuwe partnerschappen, bijvoorbeeld in de entertainment-, consumentengoederen-, diensten-, horeca- en onroerendgoedsector. Hij heeft op een doeltreffende manier grote, multifunctionele teams opgezet en geleid, zodat ze hun organisatorische doelstellingen konden bereiken. Daarnaast heeft hij wederzijds voordelige strategische allianties gesloten met verschillende belanghebbenden en doeltreffende marketingstrategieën ontwikkeld die tot meer zichtbaarheid en groei van merken hebben geleid. Sinds 2010 is Amitabh directeur en CEO van Cine Grand DV. Daarvoor was hij vanaf 2003 de CEO van PVR Cinemas, de grootste bioscoopketen in India.

Terug naar het paneloverzicht

De Nederlander Matthijs Wouter Knol is sinds 2021 CEO en directeur van de European Film Academy. Hij is verantwoordelijk voor het uitvoerend management, de visie en alle programmering in verband met de huidige en toekomstige activiteiten van de Academy, zoals het bereiken van een gloednieuw publiek en projecten voor filmonderwijs, die allemaal verbonden zijn aan de jaarlijkse Maand van de Europese Film en de European Film Awards.

Terug naar het paneloverzicht

Maria Silvia Gatta begon in 2003 met werken bij het MEDIA-programma van de Europese Commissie, waar ze zich bezighield met de evaluatie van het MEDIA+-programma en de distributiesteun.

Daarna bracht ze enkele jaren in het buitenland door. Sinds 2019 ziet ze toe op de uitvoering van het MEDIA-programma van Creatief Europa voor de periode 2021-2027 en werkt ze aan een Europees filmerfgoedbeleid.

Terug naar het paneloverzicht

Fatima Djoumer werkt sinds 1993 bij Europa Cinemas als hoofd internationale betrekkingen en evenementen. Ze heeft onder andere netwerkconferenties, programma’s voor publieksontwikkeling en innovatielabs georganiseerd. Bovendien heeft ze meegewerkt aan de ontwikkeling van het Europa Cinemas Label. Europa Cinemas is een bioscoopnetwerk dat Europese films helpt verspreiden buiten hun land van oorsprong en activiteiten voor publieksontwikkeling bevordert om de interesse voor Europese films te wekken onder jongeren.

Bij het netwerk zijn 1 216 bioscopen aangesloten (goed voor 3 131 filmzalen in 738 steden), verspreid over 43 landen.

Terug naar het paneloverzicht